Sporo piszę tutaj o Nigeryjskiej Afryce, a tymczasem nasza Kapituł doszła do fazy głosowania pewnych propozycji, jakie przedstawimy braciom w naszych Prowincjach, wikariatach i delegaturach. Postanowiliśmy nie pisać żadnego oficjalnego dokumentu czy przesłania moralnego, wychodząc z założenia, że podstawowym dokumentem naszego życia są Reguła i Konstytucje. Ten wątek pojawiał się kilkakrotnie w wypowiedziach poszczególnych prowincjałów i delegatów.  Na tym tle wielokrotnie przywoływano zaproszenie papieża Franciszka, aby Zakony odkrywały na nowo swojego ducha prorockiego o odczytywały profetyczne znaki naszych czasów.
Postanowiliśmy o podjęciu kroków w kierunku reformy zarządu dobrami materialnymi zakonu.  Wierzymy, że podstawowym wyznacznikiem naszego charyzmatu augustiańskiego jest wspólnota dóbr. Ta koncepcja leży u korzeni życia augustianów, musimy ją odkryć na nowo i zrobić wszystko, aby lśniła ona blaskiem wiarygodności w Kościele i społeczności świeckiej. Aby tak było Prowincje i domy mają prowadzić transparentną politykę finansową.  Mamy również zatroszczyć się o zabezpieczenie patrimonium augustiańskiego w tych ośrodkach, które z różnych względów ulegają zamknięciu.
Ze względu na alarmujący wzrost barku nowych powołań i kurczenia się niektórych Prowincji postanowiono o podjęciu prac nad restrukturyzacją Zakonu. Jest bardzo zaskakujący pozytywny rozwój Delegatury w Indiach i podniesieniu jej do rangi samodzielnego Wikariatu, niezależnego od żadnej prowincji ale będącego częścią Federacji Azji i Pacyfiku. Bracia z Indii mają nadzieję na dalszy rozwój i jest szansa, że bardzo szybko staną się pełnoprawną Prowincją.
Zmieniono również zależności Wikariatów Boliwii i Papui. Z powodu braków personalnych, dotychczasowy patron tych projektów, Prowincja Holandii wycofała się z dalszego moralnego wspierania tych okręgów. Wikariat Papui został przyłączony do filipińskiej prowincji Cebu i będzie pracował pod jej protektoratem. Wikariat Boliwii szuka obecnie dróg nawiązania bliskiej współpracy z Wikariatem Chile. bracia z Holandii ustanowili pewien fundusz powierniczy (t.zw. trust) pochodzący z oszczędności Prowincji, mający wesprzeć finansowo Wikariat Boliwii. Wikariat ten znajduje się w dość trudnej sytuacji, ponieważ na skutek wyrugowania lekcji religii ze szkół świeckich,  bracia dotychczas uczący w szkołach zostali pozbawieni pensji.
Przyjęto też dokument roboczy dotyczący naszej polityki powołaniowej. Nieskromnie pochwalę się moim udziałem w tym dokumencie. Przyjęliśmy, że „Kapituła zaprasza braci wszystkich okręgów administracyjnych do zaangażowania się i promowanie duszpasterstw młodzieży przy wszystkich naszych augustiańskich domach, parafiach, szkołach ośrodkach duszpasterskich gdzie to jest to możliwe. Wzywa się Przeorów i wspólnoty lokalne, aby dali wsparcie młodzieżowym grupom duszpasterskim. Duszpasterze młodzieży ze swej strony są wezwani do zwrócenia uwagi, aby ich dzieło ewangelizacyjne i wychowawcze odpowiadało duchowemu dziedzictwu augustiańskiemu. Mają oni także współpracować z promotorami powołań, aby budzące się w sercu młodego człowieka potencjalne nowe powołanie do życia zakonnego, znalazło właściwą odpowiedź ze strony rodziny augustiańskiej”.

 

Wiesław Dawidowski OSA